گاهی وقت ها برای مسیح علی نژاد

مسیح جان

ســـــلام

مهدی افشار نیک برای بازجوی رمضان زاده نوشته بود »  بازجویی و خبرنگاری در دو افق متفاوت سیر می‌کنند اما در پرسشگری با هم یکسانند، هر چند آن برای پرونده و محکمه و قضاوت یا به‌پا‌ کردن شوی تلویزیونی می‌پرسد و این برای روشن شدن افکار عمومی و انتشار. اما در یک نقطه با هم مشترکند البته با ماهیتی بسیار متفاوت» . نوشته ی  شما خطاب به ابطحی  همان نقطه ی مشترکی است که مهدی گفته بود . نیک گفته بود ، باورم شد  .

مسیح جان

آوار نمی شوم سرت . فاخرانه می پرسم. » اعترافات ِ اجباری»   یعنی چه ؟ » نامه ی سرگشاده»  را برای چه کسی می نویسند ؟   از» شهوتِ  شهرت»  تا «شهوت ِ قدرت »  چقدر راه است ؟

مسیح جان ،

خوب گفته ای خودت  »  بگذاریم  گاهی وقت ها گلایه هایمان به سیاستمداران مان، زبان بروز یابند تا به کینه های نهفته  در جامعه تبدیل نشوند »  . «قید» ِ  این جمله ات را نباید زد ،  مسیح جان !! برای ما که سحر را باور داریم ،  اندکی صبر دشوار نیست . «زمان ِ بروز» هم به اندازه ی » زبان بروز» مهم است .  خوب قید کرده ای خودت :  گاهی وقت ها … گاهی وقت ها …گاهی وقت ها  …

سارا زرتشت